दहशतवादी हल्ला २६/११

CST Station पासून दहशतवाद झाला सुरु
आतंकवादयांनी घातलेल्या गोळ्यांनी लोक लागले मरु 

CST वर गोळ्या झाडताना 2जण देत होते छद्मी Smile
ते दोघं होते अजमल कसाब आणि अबु इस्माइल

या जुन्या तसेच प्रसिद्घ हॉटेलबद्दल सगळ्यांना होता नाज
आतंकवादयांच्या तावड़ीत सापड़ले मुंबईतील ताज

या पंचतारांकित हॉटेल ला आतंकवादयांनी केले Bent
हे आहे मुंबईतील सुप्रसिद्ध हॉटेलपैकी एक Trident

आतंकवादयांनी ज्या ज्या ठिकाणी पाडला गोळ्यांचा पाऊस
त्यात ताज,ट्राइडेंट सकट भरडले गेले नरीमन हाउस

दहशतवादयांच्या टार्गेट मध्ये होता कैफ़े लियोपोल्ड
त्यांनी केलेल्या गोळीबारामुळे त्याचा झाला क्लीन बोल्ड

दहशतवादयांना धूळ चारण्यासाठी कमांडो होते A-1
पण दुर्दैवाने त्यांनाही साथ देत होती त्यांची AK47

हल्ला करण्याआधी हे सगळे दहशतवादी होते चोर भामटे
त्यांच्या क्रूरपणामुळे शहीद झाले करकरे, साळसकर कामटे

कुणी म्हणे भ्याड, कुणी म्हणे सशस्त्र पण हा होता आत्तापर्यंतचा सर्वात मोठा हल्ला
अब्दुल रेहमान लखवी आणि हाफिज सईद च्या चेल्यांनी मारला देशाच्या आर्थिक राजधानीवर डल्ला

सागरी सीमेचे सगळे नियम झुगारुन हिंदुस्तानात दाखल झाली लश्कर-ए-तोयबा
समुद्रामार्गे धोका आहे ही सूचना ३५० वर्षांपूर्वी आपण देऊन सुद्धा पूर्ण देश गाफिल राहिला हो, शिवबा


धन्यवाद

आनंद लेले.

बालपणासारखी दुसरी शाळा नाही आणि उत्सुकतेसारखा दुसरा शिक्षक नाही

नंदनवन - एक अविस्मरणीय प्रवास

                                                         

                                                                                           My First Video Blog 
                                                                                    Jammu & Kashmir Highlights

                              

बँक कर्मचारी निश्चयी आणि मनस्वी, त्यामुळे नोटबंदी झाली यशस्वी

बँक कर्मचारी आणि नियमित मन लावून काम हे न जुळणारे आणि न पटणारे समीकरण आहे. कारण वर्षानुवर्षे आरामात AC ऑफिस मध्ये नुसते बसून राहणा-या बँक कर्मचा-यांची प्रतिमा आपल्या मनात घट्टपणे कोरलेली आहे. त्यातून तो जर एखाद्या राष्ट्रीय बँकेचा कर्मचारी असेल तर त्याची अजुन च मलिन प्रतिमा आपल्या मनात आहे. हळूहळू काम, बँकेत वेळेवर न येणे,ग्राहकांना तंगवुन ठेवणे, या कक्षावरुन त्या कक्षावर फिरवणे. एका खेपेत काम न करता ग्राहकाला सतत चकरा मारायला लावणे, ग्राहकाशी उर्मटपणाने वागणे, वरिष्ठ अधिकारी यांच्या सूचना धाब्यावर बसवणे अशी काही बँक कर्मचा-याची ठळक वैशिष्ट्ये आहेत. त्यामुळेच एका बँक कर्मचा-याच त्यातही एका राष्ट्रीय बँक कर्मचा-याच जीवन किती निवांत आणि सुखकर आहे अस आपल्याला वाटत. पण मराठीत एक म्हण आहे, "जावे त्याचा वंशा तेव्हा कळे".


८ नोव्हेंबर चा दिवस उजाडला आणि सरकारने नोटबंदी ची घोषणा केली आणि देशातील बैंकिंग यंत्रणा रहाटगाड़ग्याला जुंपल्याप्रमाणे कामाला लागली. याचा अर्थ असा नाही की ते या आधी काम करत नव्हते. पण नोटबंदी ने बँक कर्मचा-यांचा अक्षरशः घामटा काढला. नोटबंदीमुळे समस्त जनता उतावळी आणि असंयमी झाली होती, तरीसुद्धा बँकेच्या कर्मचा-यांना तेव्हा अतिशय संयम दाखवावा लागला होता. रोज कार्यालयात एका बैठकीनंतर सुरु होणारे कामकाज, रोज एक नवीन नियमावली असलेल परिपत्रक व त्याप्रमाणे काम, रोज बँक आणि बँकेच्या बाहेर उसळणारी आणि न संपणारी गर्दी, रोजच्या रोज असंख्य प्रमाणात जमा होणारी रोकड़ आणि तिचे मोजमाप, नवीन नोटांचे नियोजन आणि गरजेनुसार प्रमाणात वाटप इत्यादि. काही दिवसांनी हळूहळू गर्दी कमी सुद्धा झाली. सगळ काही व्यवस्थित होऊ लागल. कामाचा व्याप सुद्धा कमी झाला आणि बँक कर्मचा-यानेच नोटबंदी यशस्वी करून दाखवली.


नोटबंदीच्या काळात सगळ्यांनाच सामान्य जनतेबद्दल खूप वाईट वाटत होते. गर्दीत तासनतास उभा राहणारा सामान्य माणूस! कारण त्या सामान्य जनतेत आपण सगळेच आलो, नाही का? पण त्याच बँकेच्या आत नोटबंदीच्या काळात सतत 12 ते 14 तास काम करून, कधीकधी तर रात्री अपरात्रीपर्यंत सुद्धा काम करणा-या बँक कर्मचा-याबद्दल कोणीच वाच्यता केली नाही. काम न करणा-या उद्धट कर्मचा-यांची उदाहरणे आपण सहज देतो. पण बँकेत काम करणा-या सामान्य कर्मचा-याला क़ाय सहन कराव लागत याची आपल्याला थोड़ी तरी कल्पना आहे का? ग्राहक म्हणून बँकेत जाताना आपल्या डोळ्यासमोर फक्त तो काम न करणारा कर्मचारी च असतो. पण जेव्हा एक कर्मचारी बँकेत येतो तेव्हा त्याला सगळ्यांनाच सांभाळायच असत. तो कोणालाच उलट उत्तर देऊ शकत नाही. कारण ग्राहक हा आपला देव असतो हे त्याला सांगितलेल असत. ग्राहकांशी उद्धटपणे वागला आणि कोणी तक्रार केली तर त्याला बँक व्यवस्थापनाला उत्तर दयाव लागत. वरिष्ठ अधिकारी आणि शाखाधिकारी यांना ही तो बोलू शकत नाही. बँकेच काम करताना थोड्याशा हलगर्जीपणामुळे एक छोटी चूक सुद्धा त्याला महागात पडू शकते, ज्यासाठी त्याला बँक व्यवस्थापनाकडून जाब विचारला जाऊ शकतो. बँकेत काहीही झाल तरी सगळ्याचा शेवटचा उत्तरदायी तोच असतो. त्याची नोकरी आपल्याला वाटते तितकीही सोप्पी नसते.


अशा रीतीने चारही बाजूने संपूर्ण दडपणाखाली तो घेरलेला असताना त्याच्यासाठी एकच जिव्हाळ्याचा माणूस असतो तोच फक्त त्याला समजू शकतो, तो म्हणजे ग्राहक. प्रत्येक ग्राहकाने सततच तक्रारीचा सूर न ठेवता बँक कर्मचा-याला समजून घ्यावे आणि थोड़ा संयम ठेवावा. कारण आधीच तो इतक्या ताणतणावाखाली आणि दडपणाखाली सतत काम करत असतो. त्यामुळे फक्त आपणच आहोत जे त्याला समजून घेऊ शकतो. आता ते दिवस गेले की बँक कर्मचारी आरामात नुसता बसून राहतो. आजच्या कंप्यूटर युगात त्याला रोज एका नवीन बदलासाठी सामोर जाव लागत आणि तयार राहावे लागते. तो ही खूप काम करतो. प्रत्येक कर्मचारी हा उद्धट नसतो. पण काही जण दबाव आणि तणावामुळे असे बनतात, ही गोष्ट लक्षात घेणं गरजेच आहे. नोटबंदीला यशस्वीरित्या एक वर्ष पूर्ण झाल्याबद्दल देशातील सर्व बँकेच्या कर्मचा-यांचे अभिनंदन🎉🎊🎈🎁🎂💐👏


धन्यवाद


आनंद लेले.

मुंबई विद्यापीठाचा एकच घोळ, प्रवेश परीक्षा निकालाचा बट्टयाबोळ

आधी प्रवेश प्रक्रिया नंतर हॉल तिकीट मग परीक्षा या सगळ्याच बाबतीत तंगवून ठेवून नंतर निकालाच्या बाबतीत ही विद्यार्थ्यांना तंगवून ठेवण्याची परंपरा मुंबई विद्यापीठाने अजिबात खंड न पडू देता राखलीय. खास करून पदवी आणि पदव्युत्तर च्या विद्यार्थ्यांचे निकाल रखडवून ठेवण्यात विद्यापीठाला काय सुख मिळते?  प्रत्येक वर्षी विद्यापीठाकडे यासाठी एक सबळ कारण तरी असतेच असते. शिक्षकांच्या संपामुळे निकाल घोषित करण्यास उशीर झाला, विद्यापीठाचे कुलगुरू बदलल्यामुळे निकाल घोषित करण्यास उशीर झाला. पदावर रुजू झाल्यावर लगेचच या सर्व गोष्टींना मीच जबाबदार असल्याचे म्हणत कुलगुरू हे माफी वगैरे मागून एक छान आदर्श घालून देतात. पण परत परिस्थिती जैसे थे.ऐन परीक्षेच्या वेळी शिक्षकांनी संप करून विद्यार्थ्यांचे नुकसान करणे ह्या आपल्या शैक्षणिक क्षेत्रातील परंपरागत चालीरीती आहेत. पण ज्यावर्षी तसे काही घडलेलेच नसते. सर्व परीक्षा वेळेत, कुठल्याही आक्षेपाविना व्यवस्थित पार पडतात. मग तरीही जेव्हा निकाल लावायची वेळ येते तेव्हा विद्यापीठामार्फत सगळे नियम अक्षरशः धाब्यावर बसवले जातात. आणि 45 दिवसांत निकाल लावणे बंधनकारक असूनही सर्व नियमांची पायमल्ली करत 5 ते 6 महीने झाले तरी विद्यार्थ्यांना निकाल काही मिळत नाही... याला कोण जबाबदार आहे???


 स्वतःचे करिअर घडवत असताना केवळ एक निकाल वेळेवर न मिळाल्याने अनेकांच्या आयुष्यातील मोठमोठ्या संधी हुकतात, इतकंच नव्हे तर फक्त तोच निकाल वेळेवर न मिळाल्याने अनेकांना हातातील नोक-या गमवाव्या लागतात. महिनोंमहिने विद्यार्थी तो निकाल मिळावा म्हणून विद्यापीठाचे उंबरठे आणि स्वतःच्या चपला, दोन्ही झिजवतो पण मार्च महिन्यात होणा-या परिक्षेचा निकाल त्याला ऑक्टोबर उजाडला तरी हातात मिळत नाही. पहिले प्रवेश प्रक्रियेसाठी त्यानंतर हॉल तिकीट मग परिक्षेसाठी आणि मग नियोजित वेळेत निकाल मिळवण्यासाठी धडपड, नंतर त्यात नापास झाला तर re-exam आणि re-valuation साठी धडपड, मग त्या निकालाची प्रत मिळवण्यासाठी धडपड, या अशा अनेक धड्पडी करता करता वर्ष लोटतात, विद्यार्थी कंटाळून शिक्षणच सोडून देतो. पण निकाल मात्र काही केल्या त्याचा हाती लागत नाही. हि एका विद्यार्थ्यांचीच नव्हे तर अशा अनेक विद्यार्थ्यांची व्यथा आहे. ही आज आघाडीला असलेल्या विद्यापीठाची दुरावस्था, आपल्या शिक्षण क्षेत्राची व्यथा आणि अनेक विद्यार्थ्यांची कैफियत आहे.  


परीक्षा झाल्यापासून ते निकाल लागेपर्यंत विद्यापीठाला कोणत्या परिस्थितीचा सामना करावा लागतो हे विद्यार्थ्यांना ज्ञात नाही, त्याबाबत आम्ही अनभिज्ञ आहोत. पण सबबी सांगून विद्यापीठाने तर या गोष्टीचा पोरखेळ च करून टाकला आहे. सबबी सांगणा-या आणि कारण देणा-या विद्यापीठाने आता स्वतःचाच आवाज ऐक़ायची गरज आहे. कारण जेव्हा हे विद्यापीठ सतत काही ना काही कारणे देत असते ना तेव्हा ते एका हतबल झालेल्या सामान्य माणसाप्रमाणे ओरडतेय असे वाटते. कारण गेल्या 10 वर्षापासून आपल्या अनागोंदी कारभारासाठी विद्यापीठ फक्त कारण च देत आल आहे. निदान निकाल मिळायला किती वेळ लागणार आहे याची आम्हाला वेळोवेळी खबर तर देऊ शकता की नाही? Distance learning system नुसार admission घेण्यापासून ते रिजल्ट मिळेपर्यंत विद्यार्थ्यालाच झगडावे लागते, कधीकधी तर असे वाटते कि सर्व खस्ता स्वतःच खाऊन परत विद्यार्थी हा त्याची प्रवेश फी विद्यापीठाला दानच करतो. कारण विद्यापीठाकडून त्याला जो मोबदला अपेक्षित असतो त्याच्या अर्ध्यानेही तो मिळत नाही. नुसत्या नवीन सुधारणा आणि E-learning करून काही साध्य होणार नाही. मुळात म्हणजे ज्या मुख्य सुविधा विद्यापीठ देत आहे (जसे कि निकाल वेळेत मिळणे) येवढे केलेत तरी विद्यार्थ्यांसाठी खूप आहे. 


मी वारंवार निकाल  या शब्दाचा उल्लेख करतोय कारण प्रतीवर्षी सप्टेंबर महीना उलटून गेला तरीसुद्धा लाखो विद्यार्थी हे निकालाच्या प्रतीक्षेत असतात. विद्यापीठाच्या नंबर वर वेळोवेळी फोन करून देखील त्यांच्याकडून रिजल्ट बद्दल अजूनही ठाम उत्तर मिळत नाही. अजून किती प्रतीक्षा करावी अशी विद्यापीठाची अपेक्षा आहे. कृपया आता तरी विद्यापीठाने आपली कार्यप्रणाली सुधारावी अशी अपेक्षा मुंबई विद्यापीठाकडून आहे. 



धन्यवाद! 



आनंद लेले.