उदर भरण नोहे...

पदार्थ तेच... परंपरा तीच... पद्धत अधिक स्मार्ट! मुळातच स्मार्ट असणाऱ्या पुणेकरांना अधिक स्मार्ट पद्धतीने रुचकर आणि चविष्ट भोजन देण्यास सदैव कटिबद्ध असलेले आणि तब्बल 9 दशकाहून अधिक आणि 93 वर्षांची परंपरा असणारे न्यू पूना बोर्डिंग हाऊस यांच्यासाठी खास आजचा ब्लॉग..

नुकतेच पूना बोर्डिंग हाऊस यांनी त्यांच्या 94 व्या वर्षात पदार्पण केले. सदाशिव पेठेत स्थित असलेल्या आणि अगदी घरच्या सारखे लज्जतदार जेवण देणाऱ्या या हॉटेलयुक्त खानावळीत मी गेली काही वर्ष पुण्यात आलो की इकडे भेट देतोच. पुण्यात सदाशिव पेठ आणि जवळपासच्या भागात अशी अनेक हॉटेल्स आहेत की जिथे अत्यंत स्वादिष्ट भोजन मिळते पण जी सात्विकता मला पूना बोर्डिंग च्या भोजनात मला मिळाली ती अन्यत्र कुठेच नाही. 120 रु. च्या लिमिटेड थाळी मध्ये 4 पोळ्या, एक साधी भाजी, एक रस्सा भाजी, कोशिंबीर, आमटी, शुद्ध दहयाची एक भरलेली वाटी आणि एक स्वीट डिश जसे की फ्रूट सलाड़..अहाहा ते फ्रूट सलाड़ म्हणजे जणू की अमृतच.. लिमिटेड थाळीत जरी 4 पोळ्या या त्यांच्या पुणेरी पाटीत लिहिल्या असल्या तरीही जर पाचवी अतिरिक्त पोळी घेतली तरी कुठल्याही टिपिकल पुणेरी तिरकस नज़रेने अजिबात बघितले जात नाही.. इतक्या गरमागरम आणि सुंदर पोळ्या असतात जोडीला बटाटयाची भाजी, कोशिंबीर, रस्सा भाजी आणि दही असते की एक जास्त पोळी घेण्याचा मोहच आवरत नाही हो.. अन्न हे पूर्णब्रह्म असल्याने आपण ताटात वाढलेले सर्व काहीच संपवतोच पण तिथे अशी कुठलीही पाटी नाही की पानातील सगळे भोजन संपवल्यास मूळ बिलात 30 रु सूट मिळेल वगैरे वगैरे... सांगण्याच तात्पर्य इतकच की अशी प्रलोभन इथे नसताना देखील ताटात वाढलेल सर्वकाही प्रत्येक जण हा आवडीने संपवतोच...

आपल्याला इतर हॉटेल्स मध्ये विविध पदार्थ असलेले भोजन चाखायला मिळेलच पण खाण्याच्या बाबतीत अत्यंत चोखंदळ असलेल्या पुणेकरांच्या हृदयात वसलेले हे सात्विक भोजनालय म्हणजे पूना बोर्डिंग. येथे मनुष्य संतुष्ट नक्कीच होतो पण तृप्त नाही, पुन्हा येथे येण्याच्या ओढीने तो तृप्त होत नसावा.. तेथील सदगृहस्थ आणि पूना बोर्डिंग चे मालक श्री. सुहास उडपीकर हे स्वतः श्री ब्रह्मचैतन्य महाराज गोंदवलेकर यांचे अनुग्रहीत भक्त आहे जे माझे स्वतःचे प्रेरणास्थान आहे. अन्नदान हे ज्या सदगुरु गोंदवलेकर महाराज यांचे आयुष्यभर ब्रीद होते आणि देह ठेवल्यावर सुध्दा त्यांचे भक्तगण हे ब्रीद गेली 105 वर्षे कसोशीने पाळत आहेत.अर्थात साक्षात श्रीमहाराज यांची सत्ताच त्यांचेकडून हे करवून घेत आहे यात तसूभर शंका नाही.श्री. सुहास जी यांचे स्वतःचे म्हणणे आहे की श्रीमहाराजांच्या सत्तेशिवाय पूना बोर्डिंग येथील एक पान सुध्दा हालत नाही आणि सत्वगुणाने युक्त असे सुगरास भोजन घेतल्यावर परतताना कित्येक दिवस त्याची चव अक्षरशः जिभेवर रेंगाळते. इथे आलो की मला गुलाबजाम हा चित्रपटच डोळ्यासमोरुन तरळतो. त्यातील अभिनेता सिद्दार्थ चांदेकर हा ज्याप्रमाणे डेक्कन एक्सप्रेस पकडून दुपारी पुण्यात सदाशिव पेठेत येतो आणि ड़ब्यातील अविट गोडी असलेल्या जेवणाचा आस्वाद घेऊन थेट सोनाली कुलकर्णीचे घर गाठतो आणि विचारतो मला असा स्वयंपाक करायला शिकवाल का? आणि तसच मला कधीकधी पूना बोर्डिंग च्या मालकांना विचारावस वाटत... पुण्यात इतक्या वर्षाची परंपरा असून देखील पूना बोर्डिंग ने आपली पब्लिसिटी व्हावी यासाठी कुठल्याही प्रकारची जाहिरात केली नाहीये आणि इतक्या महागाईच्या जमान्यात सुद्धा त्यांचे जेवण हे अतिशय माफक दरात मिळते याच एकाच वेळी कौतुक आणि आश्चर्य दोन्ही वाटत.. फ़क्त नी फ़क्त Mouth Publicity च्या आधारावर गेली 93 वर्षे चालत आहे आणि चालत राहील..

आता पुण्यातील इतक्या प्रसिद्ध असलेल्या न्यू पूना बोर्डिंग बद्दल मीच पुणेकरांना सांगण म्हणजे लहान तोंडी मोठा घास घेण्यासारख आहे पण जर पुण्यात मध्यवर्ती भागात राहून सुद्धा जर याबद्दल आपणास माहिती नसेल तर तुज आहे तुजपाशी.. असच म्हणाव लागेल. पुणे व्यतिरिक्त मुंबई किंवा अन्यत्र स्थित असलेल्या लोकांपर्यंत हे पोचाव io केला हा ब्लॉग लिहिण्याचा अट्टाहास.. तर इथे अवश्य भेट दया आणि सुग्रास आणि परिपूर्ण नवरसयुक्त सात्विक भोजनाचा आस्वाद घ्या..😋


धन्यवाद!

©आनंद अरुण लेले.